1869 թ. սեպտեմբերի 26-ին ծնվել է հայկական դասական երաժշտության հիմնադիրը՝ մեծաշնորհ Կոմիտասը։ Վստահ եմ, եթե չլիներ Կոմիտասը, չէինք ունենա ազգային երաժշտություն այնպիսին, ինչպիսին հիմա ունենք, անձնավորություն, ումով հպարտ ենք, ում աշխարհն է ճանաչում, ով հայոց մեծերի նշանավոր շարքում է:
Կոմիտաս շատ եմ լսել և դպրոցում շատ ենք երգել ու երգում ենք, բայց բանաստեղծություններին ծանոթացել եմ անցած տարի, երբ Կոմիտասյան օրերին կարդում էինք: Ծանոթանալով նրա ստեղծագործություններին՝ տեսնում ենք Կոմիտասի հարուստ և խորը ներաշխարհը, նրա բուն էությունը: Սեր, բնություն, աշուն, գյուղական կյանք՝ ահա նրա բանաստեղծական աշխարհը:
Այս տարի ես բացահայտեցի Կոմիտաս մարդուն՝ կարդալով նրա մասին հուշերը և պատումները: Վերին աստիճանի բարի, ազնիվ, համեստ, հոգատար, համբերատար մարդ, որին մենք տեսնում ենք Մուշեղ Գալշոյանի Սպասում պատմվածքում: